milo magazine blog

Το δημοσιογραφικό blog της Μηλοκοινότητας !

milo magazine blog

Το δημοσιογραφικό blog της Μηλοκοινότητας !

Ο επιούσιος άρτος δεν μπορεί να είναι κατεψυγμένο είτε χημικό αλευροκατασκεύασμα

Οργανώσεις Καταναλωτών, Εργαζομένων, Αγροτών, Βιοτεχνών, Αλευροβιομηχάνων και βεβαίως οι ίδιοι Αρτοποιοί αντιδρώντας στο νομοσχέδιο, που προωθείτε για ψήφιση στη Βουλή εξέδωσαν την πιο κάτω ανακοίνωση:


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο επιούσιος άρτος δεν μπορεί να είναι κατεψυγμένο είτε χημικό αλευροκατασκεύασμα

Έχει αρχίσει εκτεταμένη παρέμβαση από τις μεγάλες εταιρείες επεξεργασίας αλεύρων & άρτου και τις αλυσίδες των μεγάλων καταστημάτων (super markets) σε παγκόσμιο επίπεδο για να επικρατήσουν στον χώρο του ψωμιού και να επιβάλουν την απόλυτη ασυδοσία της ακρίβειας.

Εμπνέονται από την κερδοσκοπία των μεγάλων εταιρειών επεξεργασίας γάλακτος, που στην Ελλάδα κατάφεραν αφού πρώτα κατέστρεψαν τους μικρούς γαλακτοπώλες να επιβάλουν τιμές 30% πάνω από το μέσο όρο της Ευρώπης.

Από την άλλη οι μεγάλες βιομηχανίες επεξεργασίας αλεύρων & άρτου επέβαλαν στην κατανάλωση τις ορολογίες, που τους συμφέρουν, ονομάζοντας όλα τα φουσκωμένα αλεύρια σαν «άρτο» ακόμη και αυτά που καταψύχονται, καταργώντας έτσι όλα τα οφέλη της φυσικής μετατροπής του άλευρου σε άρτο, δηλαδή τα οφέλη του ψωμιού, που παραδοσιακά καταναλώναμε.

Όπως δεν θα λέγαμε ποτέ γιαούρτη ένα αεριούχο γάλα έτσι δεν μπορούμε να ονομάσουμε ψωμί ή άρτο ένα χημικά φουσκωμένο αλεύρι, που ποτέ δεν έχει μετατραπεί σε άρτο. Με αυτή την ονομασία ξεγελάμε τους καταναλωτές, που πιστεύουν ότι αγοράζουν ψωμί.

Ένα ψωμί που δεν γνωρίζουν από πού κρατά η σκούφια του, την προέλευση και την ακριβή περιγραφή των συστατικών του, τον τόπο, τα στάδια, τον τρόπο και την ημερομηνία της παραγωγής του.

Για όλα τα παραπάνω δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την επικράτηση μονοπωλιακού έλεγχου της αγοράς από το στάρι στο αλεύρι και το ψωμί από ελάχιστες παγκόσμιες πολυεθνικές εταιρείες.

Καλούμε λοιπόν το Υπουργείο Ανάπτυξης (ΥΠΑΝ), να μην προχωρήσει στην επιβολή με νόμο αυτής της κατάστασης, καταστρέφοντας τους μικρούς βιοτέχνες και ενισχύοντας την αισχροκέρδεια.

Ο καταναλωτής χρειάζεται τον φούρναρη της εμπιστοσύνης του, για να μπορεί να επιλέγει ψωμί φρεσκοψημένο, υγιεινό, φτηνό και παραδοσιακό, όπως αυτός το χρειάζεται.

Δεν έχει ανάγκη καμιά απρόσωπη πολυεθνική, που τον εξαπατά όταν του πουλά το παρόμοιο υπερφουσκωμένο, ζαχαρωμένο, λιπαρό, κατεψυγμένο με χημικά πρόσθετα αλευροκατασκεύασμα, σαν «άρτο»

Τον εξαπατά δε και στην τιμή πουλώντας το ίδιο μέγεθος προϊόντος λίγο φτηνότερα αλλά με το μισό βάρος του πραγματικού ψωμιού, δηλαδή στην πραγματικότητα του πουλά αέρα.

Για να ξέρουμε τι τρώμε, Ζητάμε

· Ο «άρτος» ή «ψωμί» να περιέχει μόνον φυτικές φυσικές πρώτες ύλες. Μα μην περιέχει μεταλλαγμένα, δηλαδή οργανισμούς γενετικά τροποποιημένους με μηχανικό τρόπο (GMO).

· Τα φουσκωμένα με χημικά βελτιωτικά είτε κατεψυγμένα αλευροκατασκευάσματα να ονομάζονται «αλευροσκευάσματα» και όχι «άρτος» ή «αρτοσκευάσματα».

· Στον άρτο, στα αρτοσκευάσματα, στα αλευροσκευάσματα και στα άλευρα να μην χρησιμοποιούνται μεταλλαγμένες πρώτες ύλες. Ιδιαίτερα η μαγιά να μην είναι αποτέλεσμα καλλιέργειας μεταλλαγμένων μικροβίων.

· Να διευκρινιστούν και να αναπτυχθούν πρότυπα παραγωγής για το ψωμί με ονομασία «ολικής άλεσης», «με προζύμι», «με μαγιά», «χωριάτικο», «εφτάζυμο», «πολύσπορο» και «παραδοσιακό».

§ Ο παραδοσιακός «άρτος» να μην περιέχει άλλες πρώτες ύλες πλην άλευρα δημητριακών, νερό, φυσικό προζύμι. Επίσης αλάτι και φυτικά σάκχαρα σε περιεκτικότητα άνω του 1%. Στην ονομασία του να διευκρινίζονται τα δημητριακά και οι ποσότητες του άλατος και των πρόσθετων σακχάρων.

§ Ο άρτος με προζύμι να μην περιέχει μαγιά, αλλά φυσικό προζύμι.

§ Το φυσικό προζύμι να έχει PH μικρότερο του 5, να παράγεται από δημητριακά και νερό είτε μούστο είτε κρεμμυδόζουμο είτε άλλα φυσικά φυτικά υλικά. Σε περίπτωση χρήσης γάλακτος για την παραγωγή προζυμιού, αυτό πρέπει να αναγραφεί στις ενδείξεις του άρτου.

· Στον άρτο, στα αρτοσκευάσματα, στα αλευροσκευάσματα και στις συσκευασίες των αλεύρων, να αναγράφονται όλες οι χρησιμοποιούμενες πρώτες ύλες κατά σειρά ποσότητας και από το 2010 και μετά η περιεκτικότητά τους σε γλουτένη, ζάχαρη, αλάτι και λίπος.

· Να αφαιρεθεί η ονομασία «βιολογικός άρτος», διότι δεν περιέχεται στον κανονισμό της ΕΕ 2092/91 και δεν έχουν αναπτυχθεί πρότυπα παραγωγής του και να μπεί στην θέση της «άρτος από βιολογικά δημητριακά» (διευκρινίζοντας στο κάθε προϊόν από πιο δημητριακό προέρχεται).

· Να απαγορευτεί στα αρτοποιεία να παράγουν και να διαθέτουν καταψυγμένη ζύμη για άρτο είτε αρτοσκευάσματα και παράλληλα άρτο, αρτοσκευάσματα είτε αλευροσκευάσματα από κατεψυγμένη ζύμη.

· Να θεσμοθετηθούν διαδικασίες στην παραγωγή διακίνηση και διάθεση προϊόντων από κατεψυγμένες ζύμες, ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων και η δυνατότητα επιλογής του καταναλωτή.

· Ο άρτος και τα αρτοσκευάσματα να μπορούν να πωλούνται ασυσκεύαστα μόνο από τον παραγωγό τους και μόνον αυθημερόν από την παραγωγή τους. Τα προϊόντα αυτά να μην εκτίθενται σε χώρους προσβάσιμους από ανθρώπους, πλην των παραγωγών και των πωλητών τους.

· Τα προψημένα κατεψυγμένα προϊόντα από αλεύρι (bake off), να αναγράφουν ρητά στην συσκευασία τους, ότι απαγορεύεται να επανακαταψυχθούν διότι αποψύχθηκαν μία φορά. Όλα αυτά τα προϊόντα αυστηρά πρέπει να πωλούνται συσκευασμένα και γι’ αυτό το λόγο.

Οργανώσεις Καταναλωτών

ΙΝΚΑ - Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδας

ΕΚΠΟΙΖΩ - Πανελλήνια Ένωση Καταναλωτών

ΒΙΟΖΩ - Πανελλήνια Ένωση Καταναλωτών
Οργανώσεις Εργαζομένων

ΓΣΕΕ - Γραμματεία Καταναλωτή
Οργανώσεις Αγροτών & Συνεταιρισμών

ΠΑΣΕΓΕΣ – Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Γεωργικών Συνεταιρισμών

ΓΕΣΑΣΕ – Γενική Συνομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ελλάδας

Οργανώσεις Βιοτεχνών & Αλευροβιομηχάνων

Σύνδεσμος Ελλήνων Αλευροβιομηχάνων

Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας

Συντεχνία Αρτοποιών Αθηνών Προαστίων Περιχώρων


Για τους συντάκτες:

1. Όπως το γάλα «γίνεται» γιαούρτι έτσι και το αλεύρι με νερό «γίνεται» ψωμί (άρτος).
Για την μετατροπή αυτή χρειάζονται μικροοργανισμοί, που δημιουργούν βακτιριακή ζύμωση (προζύμι, μαγιά και χημικά).
Το νομοσχέδιο δεν κατοχυρώνει την φυσική διαδικασία μετατροπής με προζύμι και έτσι αφήνει ελεύθερο το πεδίο στην ευρεία χρήση χημικών φουσκωτικών στα προϊόντα, που θα ονομάζονται «άρτος» ή «αρτοσκευάσματα».

2. Με πολύ έξυπνο τρόπο το νομοσχέδιο θεσμοθετεί τον λεγόμενο «φούρνο» από προψημένη ή έτοιμη ψημένη κατεψυγμένη ζύμη (bake off) των 12 τετραγωνικών χωρίς τις υγειονομικές υποχρεώσεις, που ισχύουν για τους παραδοσιακούς φούρνους.
Τον θεωρεί παραγωγό ψωμιού και έτσι θα μπορεί να πουλά ασυσκεύαστο ψωμί.
Όμως ο παραγωγός του ψωμιού είναι ο αρτοποιός, ψήστης και καταψύκτης του προϊόντος, που κακώς ονομάζεται ζύμη μια και είναι έτοιμο προϊόν, που απλά πρέπει να αποψυχθεί.
Θα μπορούσε κάλλιστα να το αποψύχει ο καταναλωτής στο σπίτι του.
Όμως τέτοια προϊόντα υπάρχουν αλλά δεν έχουν πωλήσεις.
Για να πουλήσουν πρέπει να εξαπατηθεί ο καταναλωτής και να πιστέψει ότι αγοράζει φρέσκο ψωμί.



Εδώ θα δείτε πως ακριβώς κρύβεται στον νόμο ο «φούρνος» των 12 τετραγωνικών.


Τα τελευταία χρόνια συντελείται σε ανησυχητικά μεγάλη έκταση η μεταφορά της παραγωγής στα σημεία διάθεσης, τα οποία χωρίς να είναι εφοδιασμένα με σχετική άδεια παραγωγής της Αρχής, αλλά κυρίως χωρίς να τηρούν οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις υγιεινής που προβλέπονται στην μεν Εθνική και Κοινοτική Νομοθεσία ως προς την παραγωγή του άρτου, προβαίνουν σε θερμική επεξεργασία (δηλ. μερική ή ολική έψηση ή και αναθέρμανση ακόμη, όπως χαρακτηρίζουν τη θερμική επεξεργασία των ολικώς ψημένων - καταψυγμένων προϊόντων «bake off»). Η όλη αυτή διαδικασία γίνεται χωρίς κρατικό έλεγχο και κανόνες σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούνται κατά την εν λόγω «μεταποίηση» του κατεψυγμένου προϊόντος, δηλ. από το στάδιο της μεταφοράς και της διατήρησης του κατεψυγμένου προϊόντος στους χώρους όπου λαμβάνει χώρα η «αρτοποίηση» αυτή, μέχρι την απόψυξη, το φούρνισμα, την εκκλιβάνιση και τη συσκευασία του.
Η παραπάνω θερμική επεξεργασία γίνεται εντός των Υπεραγορών τροφίμων σε άμεση γειτνίαση με άλλα, ακόμη και χημικά προϊόντα, νωπά κρέατα, πουλερικά και γαλακτοκομικά, δηλ. σε χώρο που είναι παντελώς εκτεθειμένος σε κάθε είδους ρυπάνσεις και μολύνσεις του περιβάλλοντος, κατά τρόπο, μάλιστα, που επιτρέπει τόσο την ανάμειξή τους με τα άλλα πωλούμενα είδη, όσο και την άμεση επαφή του αγοραστικού κοινού με αυτά, χωρίς να υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι προς τούτο χώροι για την κατάψυξη, την απόψυξη, το φούρνισμα, την εκκλιβάνιση, τη συσκευασία και την εν συνεχεία διάθεσή τους, αφού άπασες οι ενέργειες αυτές ολοκληρώνονται στον ίδιο χώρο, ενώ η όποια συσκευασία του τελικού προϊόντος δεν περιέχει τις ενδείξεις που είναι απαραίτητο να αναγράφονται και είναι προσδιοριστικές της πραγματικής τους σύστασης και των λοιπών ιδιοτήτων τους, ώστε να επιτυγχάνουν έτσι ευχερέστατα και την εξαπάτηση του καταναλωτικού κοινού. Δεν υπάρχει κανένας διακριτός χώρος, οι επιφάνειες των τοίχων δεν είναι λείες, δεν υπάρχει Υπεύθυνος Επιχείρησης Τροφίμων, ενώ το σύνολο της μεταποιητικής διαδικασίας διεκπεραιώνεται συνήθως από ένα άτομο, πωλητή του καταστήματος ή τους προμηθευτές των κατεψυγμένων προϊόντων άρτου, ελλείπουν παντελώς αποχωρητήρια, νιπτήρες, αποδυτήρια, μέσα αερισμού κλπ., δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη, ώστε να αποφεύγεται η μηχανική ροή αέρα από μολυσμένους σε καθαρούς χώρους και δεν διασφαλίζεται η διατήρηση της ψυκτικής αλυσίδας.
Από την παραπάνω πρακτική που εφαρμόζεται με την ανοχή της Πολιτείας στην παραγωγή, διακίνηση, μεταφορά και διάθεση του άρτου εγκυμονούνται μεγάλοι κίνδυνοι για την υγεία του καταναλωτή, που παραπλανάται σχετικά με τις ιδιότητες του άρτου, κατά παράβαση και του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. α και β της οδηγίας 2000/13/ΕΚ.
Εξάλλου, η πρακτική της ανοχής της από την Πολιτεία του καθεστώτος της μη εφαρμογής της αρτοποιητικής νομοθεσίας από τα Πρατήρια άρτου, τις μεγάλες αλυσίδες τροφίμων και τις Αρτοβιομηχανίες, παραβιάζει την αρχή του ελεύθερου και υγιούς ανταγωνισμού, αφού με την ανοχή της δημιουργεί «θεσμικό» πλεονέκτημα στους ανταγωνιστές μας στην λειτουργία της επιχείρησής τους, οι οποίοι - αντίθετα με εμάς τους αρτοποιούς που λειτουργούμε εντός συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου, που προβλέπει αυστηρούς όρους και κανόνες για την ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία της επιχείρησής μας τόσο στο στάδιο της παραγωγής όσο και της διάθεση του άρτου - λειτουργούν σε καθεστώς πλήρους ασυδοσίας, νοθεύοντας έτσι τον ανταγωνισμό στην αγορά του άρτου.
Έτσι, οι ανταγωνιστές των παραδοσιακών αρτοποιών (μεγάλες αλυσίδες τροφίμων) έχοντας στην καλύτερη περίπτωση προμηθευτεί μία άδεια πρατηρίου άρτου, η οποία απαιτεί την ύπαρξη χώρου 12 τ.μ., και με την οποία έχουν το δικαίωμα να διαθέτουν συσκευασμένο άρτο, που έχει παραχθεί σε κατάστημα που έχει άδεια αρτοποιείου ή αρτοβιομηχανίας, προβαίνουν εντούτοις με την ανοχή της Πολιτείας σε παραγωγή άρτου στο χώρο του πρατηρίου, τον οποίο στη συνέχεια πωλούν ως φρέσκο άρτο και ασυσκεύαστο στο καταναλωτικό κοινό.
Ειδικότερα, η Ελληνική Πολιτεία παραβιάζει την αρχή του άρθρου 81 παρ. 1 της Συνθήκης, αφού παρότι οι κανόνες ανταγωνισμού του αφορούν την συμπεριφορά των επιχειρήσεων και όχι τα κανονιστικά και νομοθετικά μέτρα των κρατών - μελών, τα κράτη - μέλη είναι εντούτοις υποχρεωμένα βάσει του άρθρου 5 παρ. 2 της Συνθήκης, να μην βλάπτουν με την Εθνική τους Νομοθεσία την πλήρη και ομοιόμορφη εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου και να μη λαμβάνουν ή να διατηρούν μέτρα ακόμη και νομοθετικής ή διοικητικής φύσεως τα οποία θα ήταν πρόσφορα να περιορίζουν τον επιδιωκόμενο σκοπό των κανόνων ανταγωνισμού που εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις (Arrêt du 10 Janvier 1985, Leclerc / Au blé vert (229/83, Rec._p._00001) (cf. al. 14), Arrêt du 29 Janvier 1985, Cullet / Leclerc (231/83, Rec._p._00305) (cf. al. 16).

Σχέδιο Νόμου για την «παραγωγή και διάθεση προϊόντων αρτοποιίας και συναφείς διατάξεις»
Πρόσφατα κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων το ανωτέρω σχέδιο με το οποίο επιχειρείται τα προϊόντα προψημένης ζύμης «..να διακινούνται σύμφωνα με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και το ανταγωνισμού, ώστε να επιλέγονται αυτά από τους καταναλωτές με πλήρη γνώση των χαρακτηριστικών και της καταναλωτικής τους αξίας». Η επιχειρούμενη όμως ρύθμιση είναι ατελής και παραπλανητική, αφού δεν παρέχονται εγγυήσεις για την ασφάλεια των τροφίμων αυτών κατά το στάδιο της παραγωγής και διάθεσής τους στον καταναλωτή.
Ειδικότερα:
1) Στο άρθρο 12 του σχεδίου αυτού προβλέπεται ότι στη συσκευασία προϊόντος αρτοποιίας που προέρχεται από την τελική έψηση του αντίστοιχου μερικώς ψημένου - κατεψυγμένου προϊόντος, τίθεται η ένδειξη «άρτος προερχόμενος από μερικώς ψημένη ή μερικώς ψημένη και κατεψυγμένη ζύμη…».
Από τη διατύπωση του άρθρου αυτού προκύπτει, ότι όταν τα προϊόντα αυτά διατίθενται στον καταναλωτή σε συντηρημένη μορφή, στη συσκευασία τους θα υπάρχει η ένδειξη «άρτος μερικώς ψημένος από κατεψυγμένη ζύμη», αλλά και οι άλλες υποχρε¬ωτικές ενδείξεις, όπως αυτές προβλέπονται στην ισχύουσα νομοθεσία. Οι σημάνσεις όμως αυτές δεν προβλέπονται και για τις περιπτώσεις διάθεσης στον καταναλωτή των προϊόντων αυτών μετά την έψησή τους, οπότε τίθεται απλώς η ένδειξη «άρτος προερχόμενος από μερικώς ψημένη ή μερικώς ψημένη και κατεψυγμένη ζύμη», παραλειπομένων των λοιπών ως άνω ενδείξεων!!!

2) Από τη διατύπωση του άρθρου 5 προκύπτει ότι Εγκατάσταση Περάτωσης Έψησης είναι μία «..τεχνοοικο¬νομική μονάδα…., κατάλληλα εξοπλισμένη για την έψηση ενδιαμέ¬σων προϊόντων αρτοποιίας ή την ολοκλήρωση της έψησης του μερικώς ψημένου - κατεψυγμένου άρτου και των διατηρημένων με κατάψυξη προϊόντων αρτοποιίας (bake off)».

3) Το άρθρο 1 του σχεδίου νόμου ορίζει ότι ο «φρέσκος άρτος» πρέπει να πληροί τις ακόλου¬θες προϋποθέσεις: αα) πωλείται στον τελικό καταναλω¬τή εντός είκοσι τεσσάρων ωρών από την ολοκλήρωση της διαδικασίας παραγωγής του, ββ) παράγεται με συνε¬χή διαδικασία, από τη χρήση των πρώτων υλών του μέ¬χρι την τελική έψηση, χωρίς να μεσολαβεί διακοπή της για τη συντήρηση του, γγ) παράγεται με έψηση ζύμης, η οποία δεν έχει υποβληθεί σε κατάψυξη, ταχεία κατάψυ¬ξη ή ανάλογη διαδικασία που αποσκοπεί στην συντήρη¬ση της για μακρά διάρκεια και διακόπτει τη διαδικασία παραγωγής του άρτου».
Από το συνδυασμό του ανωτέρω άρθρου 5 με το άρθρο 1 του σχεδίου νόμου προκύπτει ότι επιφυλάσσεται σ´ αυτόν διαφορετική ρύθμιση για τα προϊόντα bake off που προέρχονται από άψητη ή μερικώς ψημένη, κατεψυγμένη ζύμη και τα οποία πριν διατεθούν στον καταναλωτή πρέπει να υποβληθούν στην όποια διαδικασία έψησης, από εκείνα που προέρχονται από ολικώς ψημένη - κατεψυγμένη ζύμη, τα οποία, δεν υποβάλλονται - σύμφωνα με τον ισχυρισμό των Υπεραγορών - σε διαδικασία έψησης, αλλά απλής «αναθέρμανσης».
Με τη ρύθμιση αυτή, η διαδικασία της αναθέρμανσης της ολικώς ψημένης - κατεψυγμένης ζύμης, εξαιρείται από την αδειοδοτική διαδικασία της «Εγκατάστασης Περάτωσης Έψησης» και η «μεταποίησή» της (αναθέρμανση) γίνεται χωρίς άδεια της Αρχής.
Αυτό όμως έχει και άλλη σημαντικότατη συνέπεια: Το προϊόν που θα προκύψει από την αναθέρμανση του ολικώς ψημένου - κατεψυγμένου άρτου να μπορεί να θεωρείται, πλέον, «φρέσκος άρτος», αφού θα πωλείται στον τελικό καταναλωτή εντός είκοσι τεσσάρων ωρών από την «αναθέρμανση», θα έχει παραχθεί με συνεχή διαδικασία έψησης, χωρίς να έχει μεσολαβήσει διακοπή της (αφού πριν την αναθέρμανσή της ήταν ήδη ολικώς ψημένος άρτος), ούτε θα συντρέχει ή θα μπορεί να αποδεικνύεται περίπτωση συντήρησης της ζύμης πριν την ολοκλήρωση της έψησης.
Η ερμηνευτική αυτή προσέγγιση ενισχύεται από τον ορισμό στο σχέδιο νόμου του «διατηρημένου άρτου», ο οποίος ορίζεται σαν «Ο άρτος …που, από τη φύση τους ή λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, τα οποία οφείλονται στις μεθόδους παραγωγής ή συσκευασίας, προορίζονται για πώληση, μετά την πάροδο τουλάχιστον είκοσι τεσσάρων ωρών από το τέλος της ολοκλήρωσης της διαδικασίας παραγωγής τους…» και ουδόλως συγκρούεται με τον ορισμό του «ενδιάμεσου προϊόντος αρτοποιίας», όπου ορίζεται σχετικά ότι τέτοιο προϊόν είναι και «…ο ολοσχερώς ψημένος και κατεψυγμένος άρτος…», καθόσον μόνο τα ενδιάμεσα προϊόντα που παράγονται μετά από έψηση (μερική ή ολική) κατεψυγμένης ζύμης δεν θα μπορούν να χαρακτηριστούν «φρέσκος άρτος» (άρθρο 1 παρ. ιζ, περίπτωση γγ).

4) Περαιτέρω, το σχέδιο νόμου εισάγει με τον ορισμό του «Ενδιάμεσου προϊόντος αρτοποιίας», μία καινοφανή ρύθμιση, που καταλύει τη διαδικασία της ενιαίας αρτοποίησης, δημιουργώντας παράλληλα με το bake off και δύο νέα προϊόντα, άγνωστα και αρρύθμιστα μέχρι σήμερα από την Εθνική Νομοθεσία, με αποτέλεσμα να μην ορίζονται σε εθνικό επίπεδο οι κανόνες της υγιεινής που δέον να τηρούνται κατά τη διαδικασία της παραγωγής, συσκευασίας, διακίνησης, φύλαξης, σήμανσης, περαιτέρω επεξεργασίας και διάθεσης στον καταναλωτή, η υγεία του οποίου τίθεται σε άμεσο κίνδυνο. Τα προϊόντα αυτά φέρονται να ανήκουν στην γενικότερη κατηγορία προϊόντων από «μη διαμορφωμένη ζύμη ωμού άρτου», η οποία έχει δύο υποκατηγορίες, ανάλογα με το αν η μη διαμορφωμένη αυτή ζύμη έχει υποστεί ή όχι τη διαδικασία της ζυμώσεως. Η νέα αυτή κατηγορία προϊόντων θα επιτρέπεται να υποβάλλεται σε περαιτέρω αρτοποίηση με σκοπό την παραγωγή άρτου από αυτήν στην «Εγκατάσταση Περάτωσης Έψησης», η οποία όμως στερείται ζυμωτηρίου, για το οποίο (ζυμωτήριο), ειρήσθω εν παρόδω, η προαναφερθείσα Υ.Α. 390/1993 προβλέπει ότι στα αρτοποιεία πρέπει να έχει ελάχιστη επιφάνεια 67 τ.μ., ενώ η συνολική επιφάνεια μίας μονάδας «Εγκατάστασης Περάτωσης Έψησης», στο σχέδιο νόμου ορίζεται σε συνολικά 42 τ.μ.!!!

5) Στο νέο περιβάλλον οι προϋποθέσεις αδειοδότησης της «εγκατάστασης περάτωσης έψησης» είναι είτε ανύπαρκτες, είτε δυσανάλογα και αδικαιολόγητα υποδεέστερες σε σχέση με εκείνες της αδειοδότησης ενός αρτοποιείου. Ενδεικτικό της ευμενούς μεταχειρίσεως είναι ότι, σύμφωνα με το άρθρο 14, παράγραφος 1 του σχεδίου νόμου, στην μονάδα «Εγκατάστασης Περάτωσης Έψησης» δεν προβλέπεται αποχωρητήριο, νιπτήρες, μέσα αερισμού για να αποφεύγεται η μηχανική ροή αέρα από μολυσμένους σε καθαρούς χώρους, αποδυτήρια, ενώ δεν προβλέπεται ξεχωριστή είσοδος, όταν λειτουργούν μέσα σε Υπεραγορές τροφίμων, ώστε να αποφεύγεται η ανάμειξή τους με άλλα προϊόντα, ούτε διατίθενται συσκευασμένα, ούτε σε συσκευασίες που περιγράφουν τις ιδιότητές τους κλπ., κατά ρητή παραβίαση των διατάξεων του Κανονισμού 852/29.4.2004.

6) Ένα κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα για την υγεία του καταναλωτή αποτελεί και το γεγονός της συσκευασίας του άρτου που προσφέρεται προς πώληση στον τελικό καταναλωτή από «Πρατήρια», Υπεραγορές τροφίμων και «Εγκαταστάσεις Περάτωσης Έψησης». Στο άρθρο 14, 2η παράγραφος, περ. α, προβλέπεται ότι «Τα προϊόντα αρτοποιίας πρέπει να συσκευάζονται στο χώρο παραγωγής τους, όπως προβλέπεται στην πα¬ράγραφο 2 του άρθρου 13», δηλ. «…μέσα σε χάρτινη συσκευασία ή σε συ¬σκευασία από κατάλληλο υλικό για τρόφιμα, με τις εν¬δείξεις που ορίζονται στο άρθρο 12».
Η ρύθμιση όμως αυτή καταλύεται από τη διατύπωση του επομένου άρθρου 15, όπου στην παράγραφο 2 ορίζεται ότι «…άρτος ….είτε σε ατομική είτε σε μαζική συσκευασία, όταν μεταφέρονται προς πώληση από το χώρο παραγωγής τους σε πρατήρια άρτου… τοποθετούνται μέσα σε κλειστά κιβώτια, που είναι κατασκευασμένα από υλικό που είναι κατάλληλο για επαφή με τρόφιμα… Η μεταφορά άλλων, μη συσκευασμένων ειδών αρτοποιίας, γίνεται με τις ίδιες προϋποθέσεις υγιεινής και καθαριότητας που ορίζονται στο προηγούμενο εδά¬φιο».
Με τα δεδομένα αυτά, οι προαναφερόμενες ρυθμίσεις δε στοχεύουν - και έτσι ουδόλως διασφαλίζουν - την προστασία του καταναλωτή του και του υγιούς ανταγωνισμού. Δε λαμβάνουν πρόνοια για την ασφάλεια των τροφίμων, των εγκαταστάσεων, τη διατήρηση της ψυκτικής αλυσίδας, τη συσκευασία και τις αναγκαίες ενδείξεις του προϊόντος που προέρχεται από κατεψυγμένη ζύμη ή από μη διαμορφωμένη ζύμη. Επιβραβεύεται με τις ρυθμίσεις αυτές το καθεστώς της παράνομης πρακτικής στην παραγωγή, διακίνηση, συσκευασία και διάθεση που ήδη επικρατεί στην αγορά του άρτου.
Οι Υπεραγορές τροφίμων, τα πρατήρια άρτου, οι μονάδες «Εγκατάστασης Περάτωσης Έψησης» και οι βιομηχανίες παραγωγής άρτου, νοθεύοντας τον ανταγωνισμό, θα θέσουν σε ομηρία, τόσο τις δέκα πέντε χιλιάδες των παραδοσιακών επιχειρήσεων αρτοποιίας, όσο και τους καταναλωτές, που θα παραπλανούνται στην επιλογή τους, αντίθετα με τις επιταγές της Εθνικής και Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Οδηγία 2000/13 ΕΚ), που επιβάλλουν ο καταναλωτής να διαθέτει πληροφορίες που θα του επιτρέπουν να είναι ενημερωμένος κατά την επιλογή του.
Έτσι η Ελληνική Πολιτεία με το κυοφορούμενο σχέδιο νόμου για την «παραγωγή και διάθεση προϊόντων αρτοποιίας και συναφείς διατάξεις» παραβιάζει την αρχή του άρθρου 81 παρ. 1 και του άρθρου 5 παρ. 2 της Συνθήκης, αφού ουσιαστικά επιδιώκει τη δημιουργία θεσμικού πλαισίου το οποίο νοθεύει τον ανταγωνισμό, αφού δημιουργεί αθέμιτα πλεονεκτήματα στους ανταγωνιστές μας στην αγορά του άρτου, αντίθετα με την υποχρέωση της Πολιτείας να μη λαμβάνει ή να διατηρεί τέτοια μέτρα, που θα εμπόδιζαν την πλήρη και ομοιόμορφη εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου ή που θα ήταν πρόσφορα να περιορίζουν τον επιδιωκόμενο σκοπό των κανόνων ανταγωνισμού που εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις (Βλ. αντί άλλων παραπομπών τις ανωτέρω αποφάσεις Leclerc / Au blé vert (229/83, Rec._p._00001) (cf. al. 14), Cullet / Leclerc (231/83, Rec._p._00305) (cf. al. 16).





3. Για περισσότερες πληροφορίες:

· Συντεχνία Αρτοποιών Αθηνών κ. Χρήστου τηλ: 210-3615691, 6977-984999
· ΒΙΟΖΩ – κ. Κωστής, τηλ: 210-5222323, 697-9734591
· ΕΚΠΟΙΖΩ – κα Καλαποθαράκου, τηλ: 210-3304444
· ΙΝΚΑ – ΓΟΚΕ κ. Λεχουρίτης, τηλ: 210-3601800, 3632443
· Νομικός σύμβουλος Αρτοποιών, κ. Παππάς, 210-3390554, 6936-999649

ΜΗΛΟ ΤΕΥΧΟΣ 27

Προέγκριση επαναδημοπράτησης για τους Στρατώνες Καποδίστρια

Με απόφαση της Γενικής Γραμματέως Περιφέρειας Πελοποννήσου κ. Αγγέλας Αβούρη δόθηκε η προέγκριση επαναδημοπράτησης του έργου «Διαμόρφωση εσωτερικών χώρων και κατασκευή ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων Στρατώνων Καποδίστρια στο Δήμο Αργους» συνολικού προυπολογισμού 1.966.000 ευρώ.

Θεσμική θωράκιση των ελεγκτικών μηχανισμών - ΤΑ 19 ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΤΗΛ: 210 3393537, 210 3393581


ΤΑ 19 ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α.,
ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2004 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ


Θεσμική θωράκιση των ελεγκτικών μηχανισμών

Προς την κατεύθυνση αυτή προωθήθηκαν τα ακόλουθα μέτρα:

1. Με το άρθρο 18 του ν. 3260/2004, προβλέφθηκε ότι ο Ειδικός Γραμματέας και τα μέλη του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης δεν διώκονται, δεν εξετάζονται και δεν ενάγονται για γνώμη που διατύπωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, εκτός, βεβαίως, αν ενήργησαν δολίως ή αν υπάρχει παραβίαση του απορρήτου ή του καθήκοντος εχεμύθειας.

2. Στη συνέχεια, η παραπάνω ρύθμιση επεκτάθηκε και στους Ειδικούς Επιθεωρητές που υπηρετούν με απόσπαση ή με διετή θητεία στο γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, και μάλιστα αναδρομικά, από την έναρξη ισχύος του ν. 3074/2002, οπότε και ιδρύθηκε ο θεσμός του Γενικού Επιθεωρητή (άρθρο 14 παρ. 6 του ν. 3345/2005 «Οικονομικά θέματα Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και ρύθμιση διοικητικών θεμάτων»).

3. Στο πλαίσιο των ελέγχων, επιθεωρήσεων και ερευνών που διενεργούνται από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ή κατόπιν εντολής του από το Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και από τα ιδιαίτερα Σώματα και Υπηρεσίες Επιθεώρησης και Ελέγχου, προβλέφθηκε ότι είναι δυνατή η άρση του τραπεζικού, χρηματιστηριακού και φορολογικού απορρήτου. Η άρση του τραπεζικού, χρηματιστηριακού και φορολογικού απορρήτου είναι δυνατή και στο πλαίσιο του ελέγχου, από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, των ετήσιων δηλώσεων οικονομικής κατάστασης («πόθεν έσχες») των μελών των ιδιαίτερων Σωμάτων Επιθεώρησης και Ελέγχου (άρθρο 14 παρ. 3 και 4 ν. 3345/2005). Όπως επισημαίνεται στην Ετήσια Έκθεση του Γ.Ε.Δ.Δ. για το 2005 (σελ. 16-17), η εφαρμογή του μέτρου αυτού κατά το 2005 αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματική στη διερεύνηση υποθέσεων διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, αποδεικνύοντας έμπρακτα την αναγκαιότητα υιοθέτησής του από τον νομοθέτη».

4. Με το άρθρο 14 παρ. 8δ του ν. 3345/2005 προβλέφθηκε ότι τα πρόσωπα που υπόκεινται στον έλεγχο του Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. απαιτείται να υποβάλλουν δηλώσεις όχι μόνο για τη δική τους περιουσιακή κατάσταση, αλλά και για εκείνη των συζύγων και των ανήλικων τέκνων τους, προς ενίσχυση της διαφάνειας και σε εναρμόνιση με το άρθρο 28 Υ.Κ.

5. Προβλέφθηκε επίσης ότι ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης έχει δικαίωμα να ζητήσει από το Δημόσιο, νόμιμα εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών ή τους φορείς που υπάγονται στον έλεγχό του με υποχρέωση συμμόρφωσης των τελευταίων: 1) Να παρίστανται κατά την προδικασία και την κύρια ακροαματική διαδικασία ως πολιτικώς ενάγοντες για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από τις ως άνω αξιόποινες πράξεις του υπαλλήλου, λειτουργού ή του οργάνου τους. 2) Να ασκούν, υπό την ιδιότητα του πολιτικώς ενάγοντος, όλα τα παρεχόμενα σ’ αυτούς ένδικα μέσα κατά αποφάσεων ή βουλευμάτων. 3) Να ζητούν από τον αρμόδιο Εισαγγελέα, υπό την ιδιότητα του πολιτικώς ενάγοντος, ν’ ασκήσει τα παρεχόμενα σ’ αυτόν ένδικα μέσα κατά βουλευμάτων και αποφάσεων καθώς και την επίσπευση της ποινικής διαδικασίας και την κατά προτίμηση εκδίκαση των υποθέσεων (άρθρο 12 παρ. 2 ν. 3320/2005).

6. Προκειμένου να διευκολυνθεί η ουσιαστική συμβολή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης στη διατύπωση προτάσεων για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των ελεγκτικών μηχανισμών, του παρέχεται η δυνατότητα, μετά από έγκριση του Υπουργού ΕΣ.Δ.Δ.Α., να προωθεί σχετικές επιστημονικές έρευνες και μελέτες, εκπαιδευτικά σεμινάρια, συνέδρια, μετάκληση ειδικών επιστημόνων, καθώς και να διενεργεί έργα μεταφοράς τεχνογνωσίας ελέγχων επιθεωρήσεων από την Ε.Ε. και τους αρμόδιους Διεθνείς Οργανισμούς (Ο.Ο.Σ.Α. κλπ.). Επίσης, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης μπορεί να προσφεύγει, για την παροχή τεχνικής υποστήριξης στο έργο των επιθεωρήσεων, σε ΑΕΙ και ερευνητικά κέντρα, που θα λειτουργούν για τον σκοπό αυτό υπ’ ευθύνη του. Η χρηματοδότηση των παραπάνω δραστηριοτήτων μπορεί να γίνεται είτε από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είτε από πόρους συναφών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 12 παρ. 3 και 4 ν. 3320/2005).

Στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών και ενίσχυση της υποδομής τους

Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της διαφάνειας και της πάταξης της διαφθοράς, έχει ληφθεί μέριμνα για τη στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών και την κάλυψη των όποιων κενών, με εξειδικευμένο προσωπικό, ώστε να μπορέσουν αυτοί ν’ ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους. Και όλα αυτά σε συνεννόηση με τους ίδιους, οι οποίοι γνωρίζουν τις όποιες ελλείψεις και ανάγκες τους. Ειδικότερα:

7. Διπλασιάσθηκε ο αριθμός των Ειδικών Επιθεωρητών. Από 4 έγιναν 8. Προβλέφθηκε επίσης ότι στις περιφερειακές υπηρεσίες θα προΐστανται οι Ειδικοί Επιθεωρητές, ενώ είναι πλέον δυνατόν, για λόγους υπηρεσιακούς, να μετακινείται το προσωπικό του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης από το κέντρο στην περιφέρεια, και το αντίστροφο. Αυτό σημαίνει ότι, ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας, είναι δυνατόν η κινητικότητα αυτή να εξυπηρετήσει την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη ολοκλήρωση του ελεγκτικού έργου (άρθρο 14 παρ. 8 του ν. 3345/2005).

8. Ιδρύθηκε μία θέση Βοηθού Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Βορείου Ελλάδος, με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Ο Βοηθός Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Βορείου Ελλάδος επικουρεί τον Γενικό Επιθεωρητή κατά την άσκηση των καθηκόντων του στην περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης και ιδίως:
α) Ενεργεί, κατ’ εντολή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ή αυτεπαγγέλτως, μετά από πληροφόρηση από κάθε πηγή, κυρίως από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και γενικά τα Μ.Μ.Ε., από τις εκθέσεις των ελεγκτικών σωμάτων και τις αναφορές των υπηρεσιών εν γένει, για περιπτώσεις διαφθοράς ή κακοδιοίκησης.
β) Για κάθε ενέργειά του ενημερώνει αμέσως τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και υποβάλλει σ’ αυτόν τα σχετικά πορίσματα και εκθέσεις (άρθρο 11 του ν. 3320/2005).

9. Προβλέφθηκε ότι στους υπαλλήλους, που μπορεί ν’ αποσπώνται στο Γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, προστίθενται και οι υπάλληλοι δικαστηρίων και εισαγγελιών για την αποτελεσματικότερη παρακολούθηση, λόγω της εμπειρίας τους, των ποινικών διώξεων κλπ. κατά υπαλλήλων (άρθρο 14 παρ. 5 του ν. 3345/2004).

10. Με το π.δ. 77/2005 «Προϋποθέσεις και τρόπος διενέργειας του ελέγχου –Οργάνωση και λειτουργία του Γραφείου του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης» ρυθμίσθηκε μια σειρά βασικών θεμάτων που αφορούν τις προϋποθέσεις και τον τρόπο διενέργειας του ελέγχου από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και τα λοιπά ελεγκτικά όργανα, επιλύθηκαν θέματα που αφορούν την εύρυθμη λειτουργία τους και ενισχύθηκε η στελέχωση του Γραφείου του Γενικού Επιθεωρητή, ώστε να μπορέσει ν’ ανταποκριθεί απρόσκοπτα στις αυξημένες αρμοδιότητες που του έχουν ανατεθεί. Μάλιστα «ως ιδιαιτέρως επιβοηθητικές της ελεγκτικής διαδικασίας κρίνονται και οι διατάξεις με τις παρ. 6 και 7 του άρθρου 4 του π.δ. 77/2005 με τις οποίες αφενός επιβάλλεται κατά τη διενέργεια ελέγχων και επιθεωρήσεων η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων οργάνων και η άμεση χορήγηση όλων των απαραίτητων στοιχείων ή πληροφοριών, αφετέρου χαρακτηρίζονται ως πειθαρχικό αδίκημα η μη χορήγηση ή η χορήγηση ανακριβών στοιχείων καθώς και η παρακώλυση ή η παραπλάνηση του έργου του Γ.Ε.Δ.Δ.» (Ετήσια Έκθεση 2005, σελ. 16).

11. Ηλεκτρονική Διασύνδεση όλων των Σωμάτων και Υπηρεσιών Επιθεώρησης και Ελέγχου, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα, ιδίως από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, να παρακολουθεί άμεσα και αποτελεσματικά την πορεία των επιθεωρήσεων.

12. Κατάρτιση των Επιθεωρητών Ελεγκτών, μέσω της εφαρμογής προγραμμάτων εκπαίδευσης. Αναφέρεται ιδίως το επιμορφωτικό πρόγραμμα με τον τίτλο «Εργαστήριο διαρκούς επιμόρφωσης για επιθεωρητές – ελεγκτές δημόσιας διοίκησης», το οποίο πραγματοποιήθηκε από τον Γ.Ε.Δ.Δ. σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης και την υποστήριξη της Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (OLAF).

Ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου και εντατικοποίηση των ελέγχων

13. Ήδη στον πρώτο νόμο που ψήφισε αυτή η Κυβέρνηση, τον ν. 3242/2004, προβλέφθηκε η αναγωγή του αδικήματος της απιστίας από πλημμέλημα σε κακούργημα.

14. Επίσης θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτική γνωστοποίηση στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών κάθε ποινικής δίωξης, βουλεύματος ή καταδικαστικής απόφασης κατά υπαλλήλου ή λειτουργού ή οργάνου του ελεγχόμενου από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης τομέα για εγκλήματα περί την υπηρεσία, περί τα υπομνήματα, κατά της ιδιοκτησίας και κατά περιουσιακών δικαιωμάτων του Δημοσίου. Με τον τρόπο αυτόν καθίσταται εφικτή η παρακολούθηση της διαδρομής των ποινικών υποθέσεων κατά των υπαλλήλων, λειτουργών ή οργάνων των ως άνω φορέων. Όπως επισημαίνεται στην τελευταία έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης (σελ. 13-14), «η τελευταία αυτή υποχρέωση αποτελεί σημαντική εξέλιξη στην ενίσχυση του ελεγκτικού έργου του θεσμού, αλλά και των λοιπών σωμάτων και υπηρεσιών. Με αυτή την πρόβλεψη επιτυγχάνεται η υπέρβαση ενός εκ των βασικότερων παραγόντων που έπλητταν την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία της δράσης τόσο του Γ.Ε.Δ.Δ. όσο και των Σωμάτων και Υπηρεσιών Επιθεώρησης και ελέγχου και που δεν ήταν άλλη από την πολλές φορές διαπιστωθείσα απροθυμία των ελεγχόμενων υπηρεσιών και φορέων να εφαρμόσουν τα πορίσματα των ελέγχων και πολύ περισσότερο να ελέγξουν πειθαρχικά τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους τους».

15. Όταν τα ελεγκτικά όργανα διαπιστώσουν ότι ένας δημόσιος υπάλληλος ή, εν γένει, δημόσιος λειτουργός, έχει υποπέσει σε πειθαρχικό αδίκημα, τότε η άσκηση πειθαρχικής δίωξης είναι πλέον υποχρεωτική (άρθρο 14 παρ. 7 του ν. 3345/2005).

16. Παράλληλα, με τον νέο Υπαλληλικό Κώδικα, ο οποίος αναμένεται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή, εκσυγχρονίζεται το πειθαρχικό δίκαιο των δημόσιων υπαλλήλων, το οποίο καθίσταται αποτελεσματικότερο, πάντοτε με τις συνταγματικά επιβαλλόμενες εγγυήσεις αμεροληψίας. Μάλιστα:
- Στο άρθρο 107 παρ. 1 περίπτ. κγ΄, προβλέπεται ότι η άρνηση σύμπραξης, συνεργασίας και χορήγησης στοιχείων ή εγγράφων κατά τη διεξαγωγή έρευνας, επιθεώρησης ή ελέγχου από το Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και τα ιδιαίτερα Σώματα και Υπηρεσίες Επιθεώρησης και Ελέγχου αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, σε ικανοποίηση σχετικού αιτήματος του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.
- Στο άρθρο 114 προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ότι ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών έχει υποχρέωση να ανακοινώνει αμέσως στην προϊστάμενη αρχή του υπαλλήλου και στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κάθε ποινική δίωξη που ασκείται κατ’ αυτού, σύμφωνα με σχετική πρόταση του Γ.Ε.Δ.Δ. Στην ίδια αρχή ανακοινώνεται επίσης από τον αρμόδιο εισαγγελέα η απόφαση ή το βούλευμα, με το οποίο τερματίζεται η δίωξη.
- Η αναγνώριση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ως πειθαρχικού οργάνου στο άρθρο 116 του νέου Υ.Κ.

17. Προωθήθηκε η εντατικοποίηση των ελέγχων των προαναφερόμενων οργάνων: Όπως προκύπτει από τις Εκθέσεις του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, το 2003 ερευνήθηκαν από το Γραφείο του 386 υποθέσεις, το 2004 371 υποθέσεις, ενώ το 2005 519 υποθέσεις. Επίσης, από τα πεπραγμένα του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης του 2004, μεταξύ των ετών 2003 και του 2005 παρουσιάζεται τριπλασιασμός των ελέγχων. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι, ενώ το 2003 είχαν γίνει 56 επιθεωρήσεις, 11 προανακρίσεις και 11 ένορκες διοικητικές εξετάσεις, το 2004 έγιναν αντίστοιχα 88 επιθεωρήσεις, 26 προανακρίσεις και 14 ένορκες διοικητικές εξετάσεις, ενώ το 2005 πραγματοποιήθηκαν 142 επιθεωρήσεις-έλεγχοι και 32 προανακρίσεις/προκαταρκτικές εξετάσεις. Από τους συνολικούς δείκτες προκύπτει αύξηση κατά 44% της παραγωγικότητας του Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. για το 2005.

18. Επίσης, ένας από τους βασικούς άξονες του Προγράμματος «Πολιτεία – Η Επανίδρυση της Δημόσιας Διοίκησης» (2005-2007) είναι η ενίσχυση της διαφάνειας και η εδραίωση της χρηστής διακυβέρνησης. Στο υποπρόγραμμα 5 έχουν ενταχθεί 6 έργα για την ενίσχυση της διαφάνειας και τις αξίες της χρηστής διακυβέρνησης. Μεταξύ αυτών και η αναβάθμιση του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος και η ανάπτυξη ηλεκτρονικού κεντρικού κόμβου προβολής και επικοινωνίας με τους πολίτες για το Σ.Ε.Ε.Δ., καθώς και η προμήθεια εξοπλισμού πληροφορικής για τη βελτίωση των ελεγκτικών διαδικασιών.

19. Τέλος, στο άρθρο 5 παρ. 5 του ν. 3448/2006 «Για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα και τη ρύθμιση θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης» προβλέπεται ότι ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης αποφαίνεται επί της διοικητικής προσφυγής πολιτών κατά φορέων του δημόσιου τομέα, με την οποία αυτοί αρνούνται τη χορήγηση στοιχείων και γενικά δημόσιας πληροφορίας για περαιτέρω χρήση.

5 ΙΟΥΝΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΚΟΣΜΟ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΖΙΓΟΣ
Γενικός Διευθυντής Περιφέρειας Πελοποννήσου

Η 5Η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος.
Κάθε χρόνο όλο και περισσότερο προβάλλεται η ημέρα αυτή. Κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι φορείς και πολίτες με διάφορους τρόπους προσπαθούν να συμβάλουν στην ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για την προστασία του περιβάλλοντος.
Στο άρθρο αυτό θα επιχειρήσουμε να στοχαστούμε τη σχέση του ανθρώπου με τον περιβάλλοντα αυτόν κόσμο.

Το ρεύμα τόσων ανθρώπων που ασχολούνται με το περιβάλλον σηματοδοτεί την εμφάνιση του «Οικολογικού Προβλήματος».
Το πρόβλημα αυτό διατυπώνει ερωτήματα κατά πόσο ο πολιτισμός μας διέρχεται κρίση.
Μια απάντηση θα μπορούσε να είναι, ότι ο άνθρωπος εξέλαβε τη φύση ως αντικείμενο για κτήση και κατάκτηση και τη χρησιμοποίησε ως πεδίο ικανοποίησης όχι μόνο φυσικών αναγκών αλλά κυρίως ακόρεστων εγωκεντρικών τεχνικών αναγκών.
Ένας ερημίτης ικανοποιείται με ένα πιάτο φαγητό.
Ένας πάμπλουτος δύσκολα μπορεί να ικανοποιηθεί ακόμα και αν του προσφερθούν πολλά αγαθά.
Ο πρώτος καθημερινά βρίσκει ευκαιρίες ικανοποίησης ο δεύτερος δυσκολεύεται.

Απάντηση στο «Οικολογικό Πρόβλημα» και κατ΄ επέκταση, ποια πρέπει να είναι η σχέση του ανθρώπου με τον περιβάλλοντα αυτόν κόσμο, μπορεί να δώσει η γνώση μας για τον κόσμο που μας περιβάλλει και ιδιαίτερα η γνώση μας για τη φύση.
Αυτό είναι εύκολο και απλό γιατί ο άνθρωπος νοιώθει έμφυτη οικειότητα προς τη φύση, αφού είναι στοιχείο της φύσης.
Η οικειότητα σχετίζεται με τα κοινά χαρακτηριστικά της κίνησης και της αλλαγής, που οδηγεί στην αναγέννηση, στην ανάπτυξη, στην ωρίμανση και τη φθορά.

Η φύση με τις εικόνες της, τους ήχους της, τις οσμές της, την προστασία της και την τροφή-ενέργειά της διδάσκει κατά τρόπο συνειδητό ή μη τον άνθρωπο τις βασικές σχέσεις που καθορίσουν τη ζωή του, του υποβάλλει την αρχή του μέτρου και των ορίων της δυναμικής του, του εμπνέει την υπομονή με τους δικούς της ρυθμούς που χαρακτηρίζουν την ωρίμανση.

Ο άνθρωπος έχει χρέος να μπει στον κόπο να ανακαλύψει τους λόγους της ύπαρξης της φύσης, να εξερευνήσει τους θαυμαστούς τρόπους λειτουργίας της, να προσδιορίσει το δικό ρόλο μέσα σε αυτή.
Να αναζητήσει τους λόγους της ύπαρξης της δικής του ζωής αλλά και του μυστηρίου του δικού του θανάτου.
Το ότι τα πάντα στη φύση είναι «καλά λίαν» σηματοδοτεί την ανάγκη του ανθρώπου να έχει τον απαραίτητο σεβασμό στη φύση και νοιώθοντας την ιερότητά της να κατανοεί τους λόγους που ενυπάρχουν σε αυτήν.






Η αναζήτηση των λόγων δημιουργίας της φύσης και ο λόγος της δικής του ύπαρξης μέσα σε αυτή, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ανάγκες του ανθρώπου σε όλες τις πνευματικές του καταστάσεις.
Τα νοήματα και οι λόγοι που γεννιούνται μέσα στον άνθρωπο από τη σπουδή του φυσικού περιβάλλοντος αποτελούν για τη νοερή φύση του ανθρώπου ένα είδος νερού και τροφής.
Ένα είδος μεταξύ νοητού και αισθητού και εν τέλει ένα είδος μεταξύ κτιστού και άκτιστου.

Η ηθική του φυσικού περιβάλλοντος μας οδηγεί από τη ρηχή στη βαθιά οικολογία.
Η «ρηχή οικολογία» ενδιαφέρεται περισσότερο για τον τρόπο και τα συμπτώματα παρά για τα αίτια της κρίσης.
Στη «Βαθιά οικολογία» το οικολογικό πρόβλημα αποβαίνει ηθικό και πολλές φορές θρησκευτικό.
Σ αυτή προβάλλεται ιδιαίτερα η ανάγκη απόκτησης της οικοσοφίας δηλαδή της σύζευξης της σοφίας και του νοήματος της ζωής με την επιστημονική γνώση και τεχνολογική δράση στο περιβάλλον.

Η φύση είναι το σπίτι μας.
Οι απόπειρες φυγής στο διαστημικό χώρο και η εξωγήινη παραλογοτεχνία υποδηλώνουν μια κρυμμένη εκτροπή προς τον περιορισμένο γήινο τόπο μας.
Η επέμβαση στο γενετικό κώδικα των οργανισμών με δημιουργία νέων ειδών με στόχο τη βελτίωση της φύσης υποδηλώνουν αυτή την τρομακτική πορεία.
Για τους αρχαίους Έλληνες η «ύβρις» ήταν ότι χειρότερο για τον άνθρωπο, η ύβρις συνυφαινόταν με την υπεξαίρεση θείων αρμοδιοτήτων από τον άνθρωπο.
Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε διασταύρωση με σκοπό τον συνδυασμό κάποιων φυσικών βιολογικών χαρακτηριστικών, για τον οποίο η φύση δεν έχει προνοήσει από μόνη της, ονομάστηκε υβρίδιο.

Όμως η φύση-περιβάλλοντας κόσμος θα παραμένει το σπίτι μας, θα οριοθετεί την ύπαρξη του ανθρώπου βιολογικά, γνωστικά και υπαρξιακά και θα εξηγεί στον άνθρωπο, λόγω της ιερότητάς της, τους λόγους που ενυπάρχουν σε αυτή όπως και το λόγο της δικής του κτιστής ύπαρξης και της άκτιστης συνέχειάς του.

ΔΕΗ ΑΕ: Και ρυπαίνει και παραβιάζει τις κοινοτικές οδηγίες, καταγγέλλει το WWF

Αθήνα, 30-05-2006:

Καταγγελία κατά της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) ΑΕ καταθέτει σήμερα η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η καταγγελία αφορά τη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στον Άγιο Δημήτριο Πτολεμαΐδας, η οποία παραβιάζει κοινοτικές οδηγίες που σχετίζονται με τα ανώτατα επιτρεπτά όρια εκπομπών ρύπων, αλλά και τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για τον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Συγκεκριμένα, η προσφυγή του WWF Ελλάς αφορά τις εξής παραβιάσεις:

Έλλειψη δέσμευσης της ΔΕΗ για χρήση βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών για τον περιορισμό της ρύπανσης από τον ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου και συνεχιζόμενη υπέρβαση των ορίων εκπομπών σωματιδίων (αρ. 3, Οδηγία 69/61/ΕΚ).

Απουσία πολιτικών και στρατηγικής για τη λήψη κατάλληλων μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος (αρ. 13, Οδηγία 84/360/EOK).

Μη τήρηση των ήδη υπαρχόντων και ληγμένων περιβαλλοντικών όρων (αρ. 11, Οδηγία 84/360/EOK και αρ. 14, Οδηγία 96/61/EK).

Μη έγκαιρη επανεξέταση των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου παρά το ότι η Ελληνική Πολιτεία ήταν ενήμερη για τις υπερβάσεις των ορίων εκπομπών (αρ. 13, Οδηγία 96/61/EK).
Η μη επιβολή κατάλληλων όρων και η συνέχιση λειτουργίας χωρίς ανανεωμένους περιβαλλοντικούς όρους έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 12 της Οδηγίας 84/360/ΕΟΚ, αλλά και με το άρθρο 5.2 της Οδηγίας 96/61.
Το γεγονός ότι οι αρμόδιοι φορείς της Ελληνικής Πολιτείας δεν ενήργησαν ώστε ο ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου να λειτουργεί χωρίς υπέρβαση των ορίων εκπεμπόμενων σωματιδίων αντιτίθεται στο άρθρο 5.1 της Οδηγίας 96/61.
Επιπλέον η μη έκδοση νέων περιβαλλοντικών όρων έρχεται σε αντίθεση με το σκοπό και το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 96/61 (άρθρο 1).

Έκδοση νέας άδειας λειτουργίας για το σύνολο των μονάδων της ΔΕΗ παρά το ότι δεν πληρούνται οι όροι λειτουργίας τουλάχιστον του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου (αρ. 4, Οδηγία 84/360 και αρ. 8, Οδηγία 96/61).
Η -με Νόμο του Κράτους- παράταση των αδειών λειτουργίας δυσχεραίνει την προσπάθεια άσκησης του νόμιμου δικαιώματος δικαστικής προστασίας, μιας και διαφεύγει της δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστικών αρχών.

«Η μη συμμόρφωση με τις κοινοτικές οδηγίες θέτει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών, καθώς η παραβίαση των ορίων εκπομπών αιωρούμενων σωματιδίων συμβάλλει στην ατμοσφαιρική ρύπανση, η οποία σχετίζεται με ασθένειες, όπως αναπνευστικά προβλήματα, αλλεργίες, καρκινογενέσεις», υπογραμμίζει ο Αχιλλέας Πληθάρας, Υπεύθυνος Εκστρατειών Πολιτικής του WWF Ελλάς.

Εκτός από την άμεση επιβάρυνση της υγείας και του περιβάλλοντος, η ΔΕΗ ΑΕ συμβάλλει σημαντικά και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς η καύση ορυκτών καυσίμων, όπως ο λιγνίτης, έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση CO2 στην ατμόσφαιρα, που είναι η βασική αιτία για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
«Ο τομέας της παραγωγής ενέργειας στη χώρα μας ευθύνεται για το 43% των συνολικών εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα[1]», δηλώνει ο Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής του WWF Ελλάς.
«Τα εργοστάσια που λειτουργούν με λιγνίτη, όπως οι ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου, Καρδιάς και Πτολεμαΐδας, είναι αυτά που επιβαρύνουν περισσότερο, και σχετίζονται με τις μεγαλύτερες εκπομπές CO2.
Για να σταματήσουμε την υπερθέρμανση πρέπει σταδιακά να χρησιμοποιούμε λιγότερα ορυκτά καύσιμα και περισσότερες καθαρές εναλλακτικές λύσεις, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ)».

«Το νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ που συζητείται σήμερα στη Βουλή είναι ένα σημαντικό βήμα, ώστε εναλλακτικές μορφές παραγωγής ενέργειας να αρχίσουν να αναπτύσσονται και στη χώρα μας.
Το νομοσχέδιο ενσωματώνει εν πολλοίς την απαραίτητη περιβαλλοντική προστασία αφήνει όμως ανοιχτό το ζήτημα των χώρων δημιουργίας μονάδων ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ, καθώς δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ. Επιπλέον, η δημιουργία κατάλληλου δικτύου για την αξιοποίηση της ενέργειας από ΑΠΕ και η παροχή κινήτρων στους πολίτες για υιοθέτηση εφαρμογών ΑΠΕ μικρής κλίμακας, θα πρέπει να προχωρήσουν με γοργούς ρυθμούς», καταλήγει ο κ. Καραβέλλας.

Το WWF Ελλάς καλεί την ελληνική πολιτεία να σεβαστεί το δικαίωμα των πολιτών σε ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον, και ξεκινά μια σειρά δράσεων ευαισθητοποίησης του κοινού και άσκησης πολιτικής πίεσης για την αλλαγή πολιτικών και πρακτικών που συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή.

Η ΔΕΗ οφείλει να συμμορφωθεί άμεσα με τις απαιτήσεις της κοινοτικής νομοθεσίας, ενώ τα Υπουργεία Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ πρέπει να επιδείξουν την απαιτούμενη πολιτική βούληση, για τη σταδιακή απεξάρτηση από το λιγνίτη και το πετρέλαιο. Η εξοικονόμηση ενέργειας και η προώθηση των ΑΠΕ είναι η μοναδική λύση.



Σημείωση:

1. H προσφυγή του WWF Ελλάς βασίζεται σε πόρισμα του Έλληνα Συνηγόρου του Πολίτη, Οκτώβρης 2005 (Υποθέσεις 6536 και 6537/2004 σχετικά με το Καθεστώς Αδειοδότησης των Ατμοηλεκτρικών Σταθμών της ΔΕΗ στην Καρδιά, στον Αγ. Δημήτριο και στην Πτολεμαϊδα του Νομού Κοζάνης).

2. Σε προηγούμενη έρευνα του WWF (Οκτώβριος 2005) οι μονάδες ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου και Καρδιάς κατέλαβαν αντίστοιχα την 1η και 4η ανάμεσα στις πιο ρυπογόνες μονάδες παραγωγής ενέργειας στην Ευρώπη.

3. Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιευθέντα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις εκπομπές CO2 των εγκαταστάσεων που καλύπτονται από το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ), εννέα από τις 29 συνολικά εγκαταστάσεις της ΔΕΗ υπερέβησαν τις εκπομπές τους σε ποσοστό 20% και άνω, ενώ οι ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου και Μεγαλόπολης εξέπεμψαν αθροιστικά 2.282.692 τόνους CO2 επιπλέον των δικαιωμάτων τους. Συνολικά, για όλες τις μονάδες παραγωγής, η υπέρβαση των εκπομπών της ΔΕΗ ανέρχεται σε 625.689 τόνους CO2.

Περισσότερες πληροφορίες:

Αχιλλέας Πληθάρας, Υπεύθυνος Εκστρατειών Πολιτικής WWF Ελλάς, 210 3314893, a.plitharas@wwf.gr